Ik heb wel getwijfeld of ik vanavond nog wel wilde bloggen, dit is toch wel een bijzondere week geweest door het afscheid van Marie.
De werkzaamheden aan de tuin lagen stil, zoveel andere dingen te regelen...

Maar toch, besloten om de draad gewoon weer op te pakken.


Kijk eens..

..de appels worden al lekker groot.

Vorige week heeft Wim het laatste hek wat nog in de garage bij 

Fijgje en Lies stond, geplaatst.

En waar een ragebol niet goed voor is...

                                     Tussen houten paaltjes, die inmiddels mooi                                                    groen zijn geworden.

Vervolgens nog even kijken of we nu echt goed uitkomen met het hek langs de voortuin.

Inmiddels zijn alle hekken groen geverfd door Fijgje en Lies, als verrassing. Doordat we zelf zo veel weg waren kwamen we daar niet aan toe. Daar zijn we ze wel heel dankbaar voor!

En ach...

...dit is wel een zielig plaatje.

Maar vorige week zondagmorgen zat dan eindelijk de mol gevangen in de klem..

Sneu voor het beestje. Maar wij zijn blij dat we eindelijk vanaf zijn.

Donderdag 8 augustus

Vandaag afscheid genomen van Marie. Het was een bijzondere dag, een mooie dag.

Na het afscheid hebben mijn vijf broers en en ik en onze partners in de duinen op een zonnig terras gezeten, drinken besteld waarbij Sjaak eraan dacht om ook een advocaatje met slagroom te bestellen, voor Marie.

Deze kwam midden op de tafel te staan, we hebben hem gezamenlijk leeg gelepeld: Op Marie.

Dit samen zijn deed me goed. Het voelde goed, hecht en warm.

Het was ook bijzonder omdat het naderend afscheid van Ben vervlochten was met de hele dag. 

Zaterdag 10 augustus

Daar gaat ie dan, de grote boom van de buren.

In een vlug tempo worden de takken eruit gezaagd.

Daarna wordt de stam in stukken gezaagd.

En weg is ie.. het wordt wel lichter in de tuin. Voor het aanzien valt het wel mee, er komt weer ander groen achter te voorschijn. Rechts op de foto zijn ook nog een paar takken te zien van een andere boom, ook die moet eraan geloven.

Dan komt er bij ons een meneer met een nogal woeste machine om de stronk van de krul hazelaar weg te halen.

Er zit een draaiende schijf aan in een kop die heen en weer schiet..

En zo versnippert hij de hele stronk weg..

...dit is wat er over blijft, niets eigenlijk.

Daarna zijn we de verjaardag van Yesni gaan vieren om vervolgens naar onze caravan in Bergambacht te gaan.

Zondag 11 augustus

Een heerlijke dag gehad, lekker ontspannen.

Vanavond bij thuiskomst dit kiekje nog gemaakt.

Twee grote bomen weg, maar zie, er blijft nog genoeg over.