zondag 13 april 2014

Anders dan anders.
Daar ik dit weekend met Corrie en Maaike naar Antwerpen zou gaan heb ik deze week elke dag even geblogd. Zodat ik als ik vandaag laat thuis zou komen wat vlugger klaar kon zijn.
Ik heb heel wat afgelachen dit weekend het was leuk met die meiden op pad!
Sjaak, we hebben veel gehad aan jou tip van vrijdag. Er stonden dus met enig regelmaat drie vrouwen in Antwerpen zomaar opeens gebukt. Tegelijkertijd!



Maandag 7 april

Ajakkiebah, ik ben een beetje ziekjes. Veel gekriebel in mijn keel, veel hoesten...het enige wat ik doe is een beetje slapen op de bank (moet het wakker inhalen van 's nachts) Het enige wat ik leuk vind om te doen is om mijn gister gekochte spulletjes te bekijken en er wat foto's van te maken.
Zie hier:


Het mandje.
Hier ben ik heel blij mee!! Het voldoet exact aan mijn herinnering...
Er zit een verhaal aan vast.
Het mandje hoort thuis in de werkplaats van mijn vader. Daar stond het half onder de tafel waarop hij zat te naaien. Knipte hij draadjes of stukjes stof af dan gooide hij ze onder zich dat mandje in.
Als Marie vond dat ik maar eens straf(je) verdiende stuurde ze me naar mijn vader in de werkplaats met de woorden: "Ga maar eens even bij je vader in het stoffenmandje zitten". Ha, leuk!!
Gezellig kwebbelen bij mijn vader: "Zo en wat heb jij dan wel uitgespookt?"  En als hij er genoeg van had eindigde het meestal met een stuiver: "Ga maar een lolly halen bij Butselaar".
Daarom heb ik lang gezocht naar dit mandje en wilde ik er ook wat aan uitgeven. Bij sommige dingen mag/moet je dat gewoon doen.
Het gekochte mandje (met de hand gemaakt) komt op de zolder van het winkelpand te staan, waar ik de werkplaats van mijn vader aan het maken ben.


Toen ik al driekwart van de beurs afgezocht had vond ik eindelijk dit lapje stof, precies het goede materiaal en de goede kleur. De bandjes was ik al eerder tegengekomen.
Het lapje stof is voor het perskussen van mijn vader. Hij gebruikte geen strijkplank maar een groot hard kussen, een soort plat ei. Nou ja, dit klinkt best gek, vermoed ik zo. Maar broers, jullie snappen het wèl natuurlijk. Komt erop neer dat het lastig uit te leggen is. Ik ga het gewoon maken en dan zien jullie het wel. Ook hoort daar een persplank bij, daar heb ik al het juiste houtje voor gekocht..

Dinsdag 8 april

Nog hetzelfde als maandag. In de loop van de middag krijg ik zin om verder te knutselen aan de kast. Eigenlijk roept de stofzuiger ook, maar daar ben ik te ziek voor...ahum...
Met alle ideeën die Simon, Sjaak, Wim en Guus aandragen over hoe de kast eruit gezien heeft, moet het me toch wel gaan lukken.
Hoop ik, want alles is nieuw voor me, had ik mooie gladde deurtjes blijken er strepen in gezeten te hebben, deuren van planken dus..en..scharnieren wel of niet zichtbaar. En dan de knop op de deur. Niet twee knopjes zoals ik dacht maar een houten draaiknop.
Ik ga er voor zorgen en het zal me lukken!


De 'planken' zitten er in (zo handig dat tandartsgereedschap van Peter) Nu ruimte maken voor de scharniertjes. (van nog geen cm.)


Pieuww, wat een gepriegel...maarrr, ze zitten erin!

Nu ook dat knopje nog, uitdaging hoor..


Ha, daar ligt ie dan. Even een speld bijgelegd voor het idee.

Woensdag 9 april

Minder ziekjes, nu rustig aan om op te knappen. Dus ik kan nog niet aan het stofzuigen ;-)
's Middags wel knutselen natuurlijk.
En dit is het resultaat.

De kastdeuren gaan goed dicht.
Weer een klus geklaard.


Nog even het knopje van dichterbij, ik vind hem wel echt geworden al zeg ik het zelf.

Donderdag 10 april

O.k, goed genoeg om niet meer onder het stofzuigen uit te komen...
Daarna pas toestemming om te miniaturen.

Eerst deze foto met uitleg.


Weer even terug naar mijn vader..
Dit is een lood, of ja..hoe zeg je dat... hij maakte deze dingen zelf. Spelden gebruikte hij niet, als de patroondelen op de stof gelegd werden gingen er van deze stukken lood op om het papier op zijn plaats te houden. Ik geloof dat wij, de kinderen allemaal wel zo'n ding hebben.
Deze loden horen onlosmakelijk bij de kleermakerij van mijn vader.
Dus ook in de 1:12 kleermakerij!

Resultaat van vandaag:


..vijf loodjes..eerlijk gezegd, niet helemaal een op twaalf..maar anders werden ze zo miezerig, nog niet allemaal even goed gelukt. Ik ga nog even door, dan worden ze wel beter.

Ik geef toe; het ziet er hier een beetje rommelig uit...beetje maar..
Maar pas heb ik ergens gelezen: 



"Een creatieveling heeft geen rommel,
er liggen gewoon overal ideeën." 


Vrijdag 11 april

Een bijzondere dag, vanmiddag gaan we de as van Marie en (gedeeltelijk) Ben verstrooien.
 Ik zag er tegenop, dat wel.

Maar daar in Noordwijk was alles goed. Het veld voor de kerk lag er mooi bij, er bloeiden al wat bloemen.
Sjaak had muziek meegenomen, de urenwals uit La Giaconda, die ook in het crematorium gespeeld werd.
 Dus stel je voor:
Prachtig weer, de zon over dat veld bij die mooie, oude kerk, de muziek eroverheen...en wij allemaal met onze bekertjes aan het strooien..
Kan het mooier, een waardig vaarwel aan Marie en Ben. Ada had een potje met de as van Ben meegenomen daar hebben we wat van Marie bijgedaan, zij heeft dat zelf uitgestrooid.
Het voelde zo goed, aan onze eigen mooie Voorstraat, het Kerkepaadje waar we als kind zo vaak hebben gelopen op weg naar school en vele jaren later met Marie in de rolstoel altijd onze wandeling daar eindigden. Een plek waar rust vanuit gaat..over een paar weken bloeien daar de prachtigste wildbloemen. (als blijkt dat er ook madeliefjes bloeien noemen wij ze voortaan Maderietjes) Marie kon altijd erg van genieten van al die bloemen daar.
Ja, het was en is weer goed zo.





Daarna zijn we naar de kroeg achter de kerk gegaan. De spanning eraf, er kon weer gelachen worden. De chinees werd een lekkere afsluiting.



11 opmerkingen:

Anoniem zei

hoi zus. De urenwals komt uit La Giaconda en niet uit La Traviata. En ik heb speciaal 2 foto's van jou aangeleverd zodat jij ook eens op de blog komt.

liwi zei

Dom dom, fout van mij, jammer.
Ja, ik heb er nu een foto bijgeplakt. Maar ik heb hem eerst bewerkt. Beetje knullig ziet het eruit...ik kreeg het niet anders voor elkaar. (ik kan toch niet alles op de blog zetten...)

Anoniem zei

Slim, dat bewerken.

Sjaak zei

Heb je al een centimeter 1:12?

liwi zei

jaja, al twee!

Simon zei

Lia, het ziet er allemaal heel herkenbaar uit, de deurtjes, de loden gewichten alles.

liwi zei

ha, dat wil ik horen. Dank je wel Simon!!

Sjaak zei

Nou vooruit, nog een keer dan:

Lia, het ziet er allemaal heel herkenbaar uit, de deurtjes, de loden gewichten alles.

liwi zei

hèhè..x

Jody zei

Lia wat een prachtige houten kastdeurknoppen!
Mijn ouders hadden die vroeger aan de kamerdeur zitten weet ik nog, maar op een gegeven moment ging dat eruit, jammer denk ik achteraf!

Groetjes Jody

Dirk zei

Kijk maar uit met dat lood..is een giftig goedje.. Uit de buurt van kinderen houden en niet aan likken ;)