zondag 25 mei 2014





Maandag 19 mei


Druk bezig met het gereedschap van mijn vader..
..en het is zo leuk om te doen..ik stap wèl zijn wereld binnen. Voor het eerst eigenlijk op deze manier, het is al erg lang geleden dat hij is overleden, ik was 14 jaar. Maar waar was hij mee bezig en hoe en wat gebruikte hij? Een aantal dingen leven nog heel beeldend bij me, veel zoek ik ook op foto's terug. Nu voel ik me een beetje in zijn plaats omdat ik zijn dagelijkse plek aan het creëren ben. Welke spullen had hij om zich heen? Dat is met de winkel van mijn moeder toch anders, die wereld ken ik veel beter en leeft voor een groot deel nog 'vers' in mijn herinnering.
Als ik bezig ben met de kleermakerij 'voel' ik gewoon het plezier dat Marie ervan zou hebben als ze het zou zien. En ja...wat mis ik haar dan.. En toch, het voelt goed zo.

Hier een mal, gebruikt bij het patroon tekenen, gelukkig heb ik dit soort dingen bewaard toen de kelder van Marie bij een verhuizing leeg werd gehaald. (of eerder al van haar mee gekregen..) 


12 x kleiner en dunner..


Pas bij de derde keer was hij goed.. en zat het gaatje ook precies in het midden.


In de goede kleur geverfd, met dezelfde kale plekjes.

En hier de persplank.
(die ik overigens wel eens voor toastjes met kaas gebruik)


En naast de grote de piepkleine.. Ik weet nog dat mijn vader de vouw in een pantalon sloeg (op het perskussen) met deze plank, na de stof eerst goed vochtig gemaakt te hebben en dan met de zware strijkbout er overheen. (of andersom)


De persplank op zijn plaats, bij het perskussen.




Effe lekker kliederen..een verfbadje voor een stukje stof.

Mijn vader had altijd een stuk stof van paardenhaar, daar verstevigde hij de binnenkant van revers mee. Dat zag er altijd mooi uit als hij dat opnaaide, net een borduurwerk. (dat zat ik dan te bekijken vanuit mijn mandje hè..)
Natuurlijk mag zo'n stuk stof niet in de kleermakerij ontbreken.

En wat óók niet mag ontbreken, de paspop!


Dit moet hem worden, ik heb losse onderdeeltjes gekocht. Een kant en klare is niet de echte, hij moet wel op dat oude ding van mijn vader lijken, die waarschijnlijk ook nog van mijn opa is geweest. Het torsootje, (dat woord ziet er raar uit) vind ik eigenlijk te kort...maar ja... ik ga nu ook niet nog eens beginnen met kleien.


Klaar! Met houtwormgaatjes en al. (die zaten erin wisten mijn broers nog..) Die pop was niet van hout, het torso bedoel ik. Het was een soort karton, (papier mache?) de verf was hier en daar beschadigd, daar zag je dan het grijze karton doorheen.
De 'paardenlap' ligt er naast, het onderste stukje stof op de plank.
Verder heb ik nog rolletjes van karton gemaakt voor allerlei banden. B.v. voor broekbanden en lusjes etc. 


Donderdag 22 mei

Naar de verjaardag van Maries geweest. Poehh...mijn oudste dochter is alweer 36 jaar...tjee, het gaat wel hard zo..
's Middags naar de dokter voor mijn rug geweest, dat resulteerde in pijnstillers..
(Daardoor geen zin om te gaan stemmen dus dat heeft Wim voor me mogen doen)
Op naar de zaterdag...

Zaterdag 24 mei

's Morgens loopt de wekker om 6.15 uur af. We willen om 7.00 uur wegrijden (wordt 7.30 uur... blijkt korter rijden dan we dachten)
Op naar Rheda in Duitsland alwaar een grote beurs is met van alles op poppenhuis gebied. Volgens mij had ik al eens geschreven dat ik een Duitse meneer gevonden die het mooiste gereedschap maakt op 1:12 en nog werkend ook. Zo ook een kleermakersschaar, als ik naar de beurs kwam zou hij zorgen dat hij er twee voor me klaar had liggen (ik wilde er ook één voor in de winkel). Hij had al een foto toegestuurd van de schaar. En nu heb ik hem in het echt.


Haha, zie je hem..dat kleine friemeltje onder die grote schaar..


Hier dan, en hij knipt echt!


Ik ben er erg blij mee, want het maakt het wel af als het er zo echt uitziet. Nu gaat hij ook nog de gaatjes tang maken, daar moet ik dan nog even een foto van opsturen.
En zo wordt de werkplaats van mijn vader steeds meer ingericht, ik moet nog twee houten meetlatten maken, wat doosjes en een lampenkapje. En nog de kruk voor achter de naaimachine.

Ondertussen ben ik ook aan het nadenken hoe ik de laatste kant van de winkel in ga vullen. Gelukkig krijg ik hulp en tips van de broers. Die zijn ouder en weten daardoor meer en andere dingen.

Nog even terug naar de beurs, dat was echt de moeite waard.
Er waren twee hallen. De eerste hal met de exclusieve spullen. Alles met de hand gemaakt, kunst etc.. (zelfs makers uit Argentinië, verder uit Italië, Spanje, Zweden, veel uit Engeland...etc.) Eigenlijk moet je een héééle dikke portemonnee meenemen...
De andere hal met voornamelijk spullen die je ook in de gespecialiseerde poppenhuiswinkels kunt kopen. Soms stond er nog een artistiekeling tussen die de andere hal wellicht te duur vond...
De schaar was dus in de eerste hal en daar kwam ik ook de mandenmaakster tegen van het mandje onder mijn vaders tafel.
Het mooie was, toen ik Wim wilde vertellen dat ik bij haar het mandje vandaan had, hij mij aanstootte en sstt zei: "Luister". 
De vrouw was iets aan haar buurvrouw aan het vertellen en had het over een mandje dat ze had verkocht aan de dochter van een kleermaker. Ze was exact mijn verhaal aan het vertellen.."en dat ze dan maar van haar moeder met d'r billen op het mandje bij haar vader moest gaan zitten."  En dat die dochter zo blij was dat ze dat mandje bij haar vond. Ja, die dochter was ik dus. 
We moesten erg lachen, wat een toeval! Dan rij je dus ruim drie uur om dan iemand over jou te horen praten. Dat was leuk. Kon ik haar gelijk vertellen dat het met de schaar ook gelukt was (zij had aangeboden voor mij de schaar wel mee te willen nemen uit Duitsland toen ik het mandje in op de beurs in Apeldoorn bij haar kocht). Waarop de buurvrouw reageerde (wiens man ook al van die mooie dingen verkocht) "dus u hebt vandaag weer zo'n blije dag!" 
Ja zeker!

Want wat vond ik ook in die hal, een kunstenares met orchideeën.
Ze waren zo mooi...en opeens zag ik er een venusschoentje tussen staan...
(op één van de foto's heb ik een plant voor het raam zien staan bij mijn vader).
Wim en ik hadden al naar een orchidee lopen zoeken, maar het was het nèt niet. En dan nu een venusschoentje, volgens mij de bloem van mijn vader (hij kweekte orchideeën).



Ja...mooi toch...

Het is een heel verhaal geworden...tijd om maar eens te stoppen.


4 opmerkingen:

Simon zei

Lia het ziet er weer mooi uit, maar ik mis nog wat op de tafel, een plat vierkant ding, een grijs plat vierkant krijtje om die mooir lijnen te maken langs de patronen die hij zelf maakte.

liwi zei

Jaaa.., da's een goeie! Die was ik weer even vergeten. Ach ja, ik ben er nog niet, Sjaak kwam al met een kachel....maar die gaat niet meer passen hoor. Denk ik...

Cilia zei


Wat super leuk allemaal Lia!
Gebruikte jouw vader ook een geodriehoek of had je die toen nog niet om haakse lijnen te krijgen?

Ik heb nog een lapje licht gekleurd haarwol voor je als versteviging of werd dit meer bij dameskleding gebruikt?
Ook vlieseline heb in nog liggen, mocht je het willen hebben.

Groetjes.

liwi zei

Ja, die gebruikte hij wel, staat ook op een van de foto's die ik heb. Dat is dus één van die dingen die ik nog moet maken.
Vlieseline, ja graag! Haarwol? Dat weet ik niet, misschien als ik het zie..hij maakte ook dameskleding.

Groetjes,
Lia