zondag 22 maart 2015




Niet te geloven dat er uit deze armzalige takjes weer een weelderige bos rozen zal ontstaan van de zomer.
Alle rozen, voor-en achtertuin, zijn nu onder deskundige begeleiding gesnoeid. De moeder van de buurman schuin aan de overkant heeft me er eens lekker doorheen geholpen. Want eerlijk gezegd, snoeien in de rozenstruiken vind ik een behoorlijke enge bezigheid. Niet vanwege al die prikkels..maar de angst om het te verknallen... Maar Joke is er zeer bedreven mee. Oei, van sommige takken kreeg ik buikpijn, zo zonde leek me dat. Maar niks hoor, hup afknippen, "dan wordt ie weer gezond"! En ja, er kwam zo af en toe wel het nodige commentaar op het snoeiwerk in het verleden. Vooral ook bij de rozenboog, (mijn werk) was er toch wel het een en ander niet goed gegaan. Rigoureus de snoeitang erin!!
Ik heb er maar vertrouwen in.

Het was deze week helemaal luxe in het tuinwerk..
Bij de buurmeisjes in de tuin waren de tuinmannen bezig, Fijgje en Lies hebben toen gelijk maar de catalpa's laten snoeien.
 Lief van ze.


En fijn, want dat is voor Wim weer een klusje minder.


Maandag 16 maart

Nu broer Wim (samen met Sandra) gister dat onderdeeltje voor het strijkijzer heeft gebracht wilde ik daar gelijk mee aan de slag natuurlijk.

Het is nu wel zo'n mooi koperen dingetje, maar het moet wel een oud stuk ijzer worden..

Terwijl het eerste laagje verf droogt maak ik in het handvat een opening waar het tussenstuk in moet passen. En dat viel niet mee, bang als ik was dat het in tweeën zou splijten..

En tussendoor..

..ook nog aan het paaltje gewerkt. 
Een kraaltje doormidden gezaagd en net zo lang geschuurd tot het de goede maat had voor bovenop mijn potlood.

Dinsdag 17 maart


Uiteindelijk is alles natuurlijk prima in orde gekomen met het handvat. Van fimoklei stekkertjes en een stopcontact gemaakt. In de naaidoos van Marie vond ik nog een heel oud kaartje maaswol om sokken te stoppen, daar heb ik een snoertje vanaf geknipt. Nu staat het strijkijzer op de werktafel bij het perskussen en de persplank.


Nu alleen mijn vader er nog bij..


En nog even op zijn grote broer.

Donderdag 19 maart

Alweer een luxe.
Abel zei dat hij eens even de veranda ging opruimen.
Wat een verrassing!
De veranda werd helemaal leeggehaald en geveegd.
Daar ben ik helemaal blij van geworden. En dan niet alleen omdat de veranda er weer lekker fris uitzag als wel om het initiatief dat Abel nam.
Van weeromstuit ben ik zelf begonnen om eens schoon te gaan maken in de kelder. Ik kan moeilijk lui gaan zitten doen als mijn zoon zoveel ijver aan de dag legt..
Nu ja, ik was niet lui, ik was onkruid tussen de voegen van mijn stoepje aan het maken..


..jaja...het stond er goed. 


Nu eens geen onkruid weghalen.. 

Zaterdag 21 maart

Gewerkt aan het paaltje/ hekje..


..niet te geloven zeg, een reuzenboormachine voor mijn 1:12!

Maar ja, het is nodig. 
Ik moet toch mijn paaltje de grond in heien.


't Is nog niet klaar, het een en ander moet nog vast gemaakt worden.
En het moet nog "aangekleed" worden. Maar ja, het is weekend en de arbeiders willen dan niet meer werken..die willen naar huis.

En daarom ga ik morgen de laatste beursdag maar eens bezoeken.
Daar ga ik een lange reis voor maken naar Ulft. Met de trein, dan blijft Wim thuis voor Abel. Want juist deze beurs wil ik echt niet missen, had daar ook al een tijdje een toegangskaart voor liggen. En ik kan nu wel een keertje weg...


Zondag 22 maart

Met de trein naar Ulft, 2 uur en 7 minuten reizen. De 1:12 beurs werd deze keer gehouden op een bijzondere locatie, de oude Dru-fabriek.
Nou de hal was imposant! Lekker ruim opgezet, je liep elkaar niet in de weg behalve dan voor de kramen waar de mooiste (en duurste) dingen werden verkocht. Of juist die met het goedkoopste 'spul'. Ik heb een swarovski kroonluchter(tje) zien hangen voor 250 euro. Maar je kan er ook een zelf maken, ik ben uitgenodigd om eens langs te komen als ik weer eens in Beek logeer. (is daar in de buurt) Ga ik zeker doen, in ieder geval het  logeren..hoop ik.
Handigheidje van mij was dat ik ben vergeten contant geld mee te nemen, het wèl bij je hebben is op deze beurzen altijd wel raadzaam...
Ook had ik handig een lijstje bij me met door mij gezochte spullen .
Op een klein schoteltje na, ben ik in niets geslaagd. Als ik nl. een damesfiets voor de winkel wil zetten neem ik geen herenfiets. Ook al is ie nog zo mooi. Ik zag heeeel veel lapjes, maar nou net niet wat ik zocht voor het pak van mijn vader. Etc.. Het schoteltje dat ik heb gekocht blijkt bij thuiskomst te groot te zijn. Ik wilde er een voor onder de orchidee in de kleermakerij, maar deze is meer voor in de 1:12 tuin.
Dus: 4 uur en een kwartier in de trein gezeten voor een miskoop van 1, 60 euro.

Maar wel leuke ontmoetingen gehad.
Zoals Marjan uit Deventer, die mij herkende omdat ik zoveel op mijn moeder lijk. Nou vraag ik je, wij hadden elkaar nog nooit gezien!
Maar ze komt ook van Noordwijk af, ze is 7 jaar ouder. En de pakken van haar vader werden gemaakt door mijn papa!

Een meneer ontmoet die mooie frames maakt voor glas in lood ramen. Ook in Jugendstil. En daar ben ik me in aan 't oriënteren voor het grote huis.

Ook een meneer beledigd, maar dat was bedoeling niet natuurlijk..  Prachtige minischilderijtjes maakt hij, maar vertelde bij twee jongetjes, eind 18e eeuw, dat hij nergens voorbeelden van kinderkleding kon vinden uit die tijd. Toch stonden er twee jongetje in pakjes op zijn werkjes. Dan zeg ik, vraag ik: "dus u verzint eigenlijk maar wat" (is toch niet zo gek gedacht..?) Maar hij was echt in zijn wiek geschoten door mijn opmerking, hij zat toch niet zomaar wat te klunzen.. Gelukkig konden we er later ook wel weer om lachen. Maar, pfff...wat had ik het opeens warm!!
En we hebben het hier over schilderijen van 4x5,5, cm hè..

Om half vier weer op de bus naar Doetinchem gestapt, En verder met de trein weer terug naar Gouda. Ik had een boek bij me waar wel wat uit te lachen valt. Beetje gek als je in je eentje aan het reizen bent..maar ik kon me toch redelijk inhouden, Maar goed ook, want ik bleek in een stiltecoupé te zitten. Het boek: Het geheime dagboek van Hendrik Groen. Aanrader!

Grappig..


..er stond een hele grote vent voor de ingang van het gebouw.
Een grote tegenstelling bij wat er in het gebouw te zien was.
Hij viel mij overigens pas op bij het verlaten van het terrein..

Het was uiteindelijk, (eerst kon ik niet goed in de stemming komen) een fijne dag. Veel mooie dingen gezien voor op mijn verlanglijstje!




Geen opmerkingen: