Groeten uit Lima!!

En dit is dan de reden dat ik vorige week niet heb geblogd.

Wij waren op kraambezoek.

Na een lange reis heeft opa Wim dan zijn kleindochter in Peru in zijn armen. Helemaal blij met Natalie.

Hoewel de foto bovenaan echt een vakantieplaatje is..waren wij echter alleen op kraambezoek. Bijzondere stad, Lima. Daar kun je dus best zeven dagen doorbrengen. Heel wat afgelopen in Lima, dat leek overigens veiliger dan de taxi. Wat een gammelbakken zijn dat zeg.. Bijna elke taxi is van voren, van achteren en aan de zijkant gedeukt. Bij het instappen was ik al bang dat ik met bank en al door de bodem zou zakken..Ze hebben geen zin om elkaar voorrang te geven.

En ik heb bewondering voor Dirk dat hij zich weet te handhaven achter het stuur midden in die drukke verkeerschaos!!

Babbelen met Natalie..niet gehinderd door een taalbarrière..

Prachtig hè, we staan ongeveer op zo'n hoogte..niet wetende dat ik een paar dagen later eraf zou springen met een parachute boven mijn hoofd. En uiteraard met een ervaren Peruaan achter mij!

Maar eerst de verjaardag van Wim die in Peru 60 jaar is geworden.

We hebben een lekkere taart uitgezocht met z'n allen. Deze werd aangeboden door Dirk en Synara. In Peru is dat de gewoonte.

Was een makkie..één kaarsje.

Voor Natalie hebben Wim en ik een tripp-trapp stoel gekocht. Dat viel niet mee. De mensen houden meer van grote opzichtige kunststof kinderstoelen. 

Ook zijn we met Dirk naar pre-inca-opgravingen geweest.

Zij hadden een wel heel bijzondere manier van bouwen..

Er werd ons uitgelegd dat de bouwwerken zo beter bestand waren tegen aardbevingen.

We zijn ook nog bij het Christusbeeld geweest..

En dan, de dag voor we weer naar huis gaan vliegen..

,,maak ik kennis met de man die  met mij gaat parapenten.

(ik denk tenminste dat het zo heet..)

Dan word ik dooreen stel knapen vastgesnoerd en doen ze wat relaxoefeningen met me..maar dat was eigenlijk niet meer zo nodig.

Want nu het ging gebeuren was mijn onderbuikgevoel wel weg..

En joepie, daar ga ik! Die man loopt dus gewoon de rand af met mij..

Dit zijn beelden uit een 11 minuten durende film van de hele zweefpartij.

Het was echt fantastisch!! Ik doe het graag nog eens..

Maar dan moeten we toch ook weer terug naar Nederland.

Natuurlijk heb ik nog meer foto's van ons verblijf daar, maar ik wil er een eind aan breien. Wim en ik zijn op dit moment allebei ziek.

Eenmaal weer thuis moesten we gelijk aan de gang met de voorbereidingen voor het verjaardagsfeest van Wim. 

Gek genoeg heb ik daar niet veel foto's van..

We hebben gekozen voor een high tea/ wine. Willemien had voor ons al de bestellingen gedaan.

Een tafel vol lekkers waarbij de appeltaart van Fijgje en Lies niet mag ontbreken.. 

En een andere tafel vol lekkers, gemaakt door Willemien met behulp van Yesni.

En dan nog een zoet spelende Bauk en Hinde die de keukenvloer weer helemaal het einde vonden...

Zo, waar het opeens vandaan komt..we weten het niet. Maar gisteravond begonnen Wim en ik gelijktijdig te snotteren en te hoesten. Vannacht weinig geslapen..

Het zal de overgang van Peru naar Nederland wel zijn..

Eindelijk!

Eindelijk weer eens een echt ouderwetse LiWi-klusje.

De folie, of fineer..van twee kastdeurtjes liet een beetje los. Dat moest gerepareerd worden. Niet te lang mee wachten dacht ik zo, want anders gaat de keuken er zo akelig uitzien.. 

Gelukkig vond ik precies de goede plankjes hout om het geheel goed tussen de lijmtangen te klemmen.

En hier houdt het echte LiWi-nieuws alweer op.

Ik wil ook nog even mijn nieuwe gereedschap laten zien, gekocht op de beurs in Ulft. Een elektrische figuurzaag en een draaischuurschijf.

En wat denken jullie van mijn nieuwe whiskykaraf met glazen?

Ook gekocht in Ulft op de beurs.

De karaf is dan ook niet groter dan 2,5 cm.

Mini zakformaat dus.. en de stop kan er echt af zodat ik hem kan vullen.. 

Gemaakt door Gerd Felka, glasblazer uit Duitsland.

Iedereen is deze week wezen eten, dus nogal wat kleinkinderen op bezoek gehad. Maar ik heb maar van eentje een foto, Isa kwam tenslotte voor het eerst op bezoek bij opa en oma. 

Helaas is ze nogal verstopt en niet te zien.

Maar ik weet zeker dat ze er lekker bij zat!

De afgelopen week is nogal druk geweest, ik ben bezig met de voorbereidingen voor ons komende kraambezoek in Peru, en dan vooral 's nachts hè.. niet slapen en dan overdag moe zijn. En ook al gaan we niet zolang ik wilde deze week toch nog iedereen zien.

Komt meer omdat het zoooo ver weg is.

Saai misschien, maar ik laat het hierbij.

En ik heb zomaar het vermoeden dat er volgende week niet geblogd gaat worden..

Hoekje in de kleermakerij.

Vrijdag 6 november

Ik zou lekker gaan lunchen in de stad, afgezegd vanwege een rommelige maag. Je moet ook niet te veel willen hè..

Maar veel bezig geweest met foto's maken van het winkelpand en bewoners. Pfff..en dan weer uitzoeken welke geschikt en ongeschikt waren. Dat laatste bijna allemaal dus. Ik krijg het niet goed belicht en scherp.

Zaterdag 7 november

Nieuwe poging om toch goede foto's voor de blog te krijgen.

Hoopte eerst nog op broer Wim..

Maar nu een lamp en sloop gebruikt. 

En nu lukt het beter, misschien niet perfect maar ik krijg het niet helemaal goed.

Misschien moet ik toch die cursus maar eens opzoeken: 'hoe krijg ik mooie foto's van het poppenhuis'. 
Want die is er, die ben ik ergens tegengekomen in de 'vakbladen'.

Zondag 8 november

Vandaag toch nog weer een poging ondernomen voor betere foto's. De zon scheen mooi, dus ik heb (waar begon ik aan) het hele pand naar buiten gesjouwd. Helaas, het wilde gewoon niet lukken.
Uiteindelijk maar opgegeven. Mijn lief wilde tenslotte vandaag ook nog met mij in het bos wandelen.

Maar daar komen ze dan eindelijk, de foto's.

Met dank aan Carla Zandvliet die de poppen voor mij heeft gemaakt.
Misschien zijn ze het niet sprekend maar ze geven toch een heel goed beeld. Ik vind het knap gedaan!

Hierbij twee oude foto's van Marie waarop goed te zien is dat ze zelf model heeft gestaan voor het popje.

En dan naar boven naar de kleermakerij!

Daar zit dan mijn nagemaakte vader aan het werk.

Net zoals hij vroeger zelf aan het werk was, zittend op de tafel, Benen over elkaar.

Hier nog wel een hele jonge vader, ik denk niet dat ik hier al geboren was. Ik herinner me hem voornamelijk werkend in zijn hemdsmouwen. En zo heeft Carla hem ook gemaakt voor mij. Zo is hij op andere foto's ook te zien.

Als je inzoomt op zijn hand, zijn de naald en vingerhoed (eigenlijk ring) beter te zien. Mijn vaders vingerhoed heb ik een mooi plaatsje op zijn tafel gegeven zoals hier te zien is.

Nog even door het zolderraam gluren..

En dan nu weer vlug Downton Abbey kijken..helemaal verslaafd aan geworden. Eerst keek ik in mijn uppie, maar nu niet meer.

Wim wil het namelijk ook zien. Twee afleveringen achter elkaar is toch wel het minste dat we doen. Nou ja, dan zijn we er ook weer eerder klaar mee en kunnen we weer gewoon verder leven in het heden. 

Maar ik zie wel leuke ideeën voor mijn nieuwe huis!

Dinsdag 27 oktober

In afwachting van de inentingen die ik vanmiddag krijg (komen ze thuis doen) ben ik aan het houtdraaien geslagen.

Voor het tafeltje dat ik nu aan het politoeren ben wil ik zelf nieuwe pootjes draaien.

En al zeg ik het zelf.. (en dat mag) ik vind het wel een leuk pootje!

Nu nog twee. En die moeten wel op dit pootje gaan lijken..Volgens Joop hoeven ze echt niet precies hetzelfde te worden..want dan kan ik ze net zo goed in de winkel kopen. (zijn winkel natuurlijk ;)

Maar zie, een paar dagen later..

..het resultaat. 

Ik had maar één mislukkeling. Die onderste stukjes moet ik nog afzagen. En het politoeren gaat momenteel ook wel lekker. Het wordt al een mooi tafelblad.

Zaterdag 31 oktober

Niets bijzonders vandaag, alleen kijk ik erg uit naar morgen. Dan is de grote DHN ( Dolls House Nederland) beurs in Ulft.

En ik heb inmiddels vernomen dat er twee poppen, die enigszins lijken op mijn ouders, daar op mij liggen te wachten.

Spannend..want vind ik ze ook genoeg lijken..??

En morgen ook een elektrische figuurzaag en een draaischuurschijf kopen die ik heb gereserveerd. Nog mijn verjaardagscadeau.

Deze keer gaat Wim gezellig met mij mee.

Ik heb er zin in!!!

Zondag 1 november

Terug uit Ulft waar het voor mij fantastisch was. Maar ook Wim had het naar zijn zin. Er was weer veel moois te zien. Zoals o.a. de (of een..) prins uit Qatar die daar duizenden euro's liep uit te geven. Ik stond gezellig naast hem tussen allerlei spulletjes te snuffelen toen ik mij opeens realiseerde wie hij was. (hij is wel een opvallende verschijning) Ik heb wel eens over hem gelezen en creaties van hem gezien in ons 'vakblad'. Bij een kraam waar ik alleen maar kan likkebaarden bij de tentoongestelde spullen koopt hij gewoon tien mooie voorwerpen van zo'n 250 euro de stuk.. En bij de Engelse zilversmid doet hij met het grootste gemak een bestelling van een paar duizend euro... etc..

Tja, verschil moet er wezen hè..

(Waarom eigenlijk?)

Maar terug naar mijn eigen aankopen.

Bij binnenkomst natuurlijk eerst naar Carla Zandvliet die mijn poppen gemaakt heeft. Ik ben er heel blij mee!! De popjes zijn erg mooi gemaakt. Het is niet zo dat ik gelijk vond dat ze het 'waren', maar ze lijken sprekend op de foto's die Carla heeft kunnen gebruiken. Frappant.. En eenmaal thuis, toen ik mijn moeder uitpakte zag ik een zeer sterke gelijkenis met mijn oma, de moeder van Marie. Prachtig toch. Marlies en Karin vinden het helemaal hun oma! Inmiddels zit mijn vader op zijn tafel en staat Marie met een klant in de winkel. Maar 's avonds foto's maken is niet mijn sterkste kant...dus, volgende week de foto's van het geheel.

Van al mijn aankopen. 

 

Toch wel saai van mij om helemaal geen foto meer te plaatsen..

Deze valt nog wel mee en geeft toch een idee van hoe het er nu uitziet in de kleermakerij.