En natuurlijk beginnen we eerst met Natalie
onze kleindochter in Peru. Dochter van Dirk en Synara.
Nog een paar weken en Wim en ik reizen af naar Lima om haar in het echt te gaan bewonderen.
(mensen, het is een heel verhaal hoor deze week. Ik zag net na het plaatsen hiervan dat je na Aniel "meer lezen" aan moet klikken.. Nog nooit gehad zo..)
Vorige week
OK, ik geef toe, ravage is wel een erg groot woord voor een 1:12 tafeltje.
Maar stel nu dat het een 1:1 tafel was, dan had je toch een hoop narigheid met al die poten eraf...
Ik heb ze er weer aangelijmd maar heel stevig is het niet meer. Dus ik fantaseer maar gelijk dat ik nieuwe pootjes ga maken en nieuwe gaten boor om ze erin te zetten.
Het fineren is wel aardig gelukt al zeg ik het zelf. Maar Joop heeft wel gelijk, toch wel een gedoe. Een leuk gedoe!! Dat wel!
Voor het politoeren had ik een hoeveelheid van de schellak met de alcohol gemengd. Na drie dagen vond ik het wel tijd om daarmee te gaan beginnen. ( ik, juffertje ongeduld) De volgende dag merkte ik korreltjes op het hout..dat moet niet natuurlijk. Keek eens goed naar mijn dotje ( nee, deze keer niet Wi) en zag daar ook korreltjes op. Ook korreltjes, nog eens goed op de beschrijving van Joop gekeken.. En ja, mijn fout, het oplossen kan wel tot 3 weken duren. Ongeduldige ik had drie dagen in mijn hoofd. De korreltjes waren gelukkig nog goed te verwijderen. Nu laat ik het mengseltje voorlopig nog maar rustig staan.
Zaterdag 20 september
Met een aanhanger achter de wagen (vanwege de minder gezonde toestand van de koppeling van onze auto hing de kar achter de mooie bolide van Aniel) en zijn we naar Someren gereden om een radiator voor de keuken op te halen. Oude LiWitijden herleven..!
Daarna naar Reusel om Willem en Jet te verlossen van hun oude ramen daar er in hun woning nieuwe geplaatst zijn. En de kozijnen, die kon Wim ook wel gebruiken. ( maar pas op, die kan alles wel gebruiken en bewaren).
Die ramen en kozijnen zijn van hardhout en loeizwaar. Daar in Reusel was Wim samen met Willem om de ramen in de kar te laden. (Jet en ik moesten uit de buurt blijven want wij wisten het beter..jaja..en dan zijn wij vrouwen kennelijk irritant en niet meer nodig!) (ik was natuurlijk allang blij, echt, die ramen zijn zwaarrr..)
We waren dus blij dat Aniel nog bij ons thuis was en wilde helpen de kar uit te laden.